Սիրելի թոռնի՛կ, Չէի ցանկանա, որ Սուրբ ծննդյան իմ այս նամակը չափազանց սրտառուչ հնչեր և այնպիսի հորդորներ պարունակեր, ինչպիսիք են սերը դեպի մերձավորը, դեպի հայրենիքը, և դեպի աշխարհն ընդհանրապես ու նման այլ բաներ։ Այդ դեպքում դու ինձ չէիր լսի, և, երբ այս նամակը կարդաս (արդեն չափահաս կլինես, իսկ ես՝ երջանկահիշատակ), արժեքների համակարգն այնպես փոխված կլինի, որ […]
Անսպասելի համրություն: Կենձաբուրո Օէ – վերլուծություն
Պատմվածքի սյուժեի հիմքը այնքան բանալ է, բայց միաժամանակ հետաքրքիր, քանի որ անհետացած կոշիկները կարողացան այսպիսի իրավիճակ ստեղծել գյուղում, որը իր հերթին ունեցավ բավականին դաժան ավարտ և հետևանքներ: Գյուղի բնակիչները սովորական մարդիկ են, որոնք ապրում են աղքատ, բայց խաղաղ կյանքով, ավելի ճիշտ ապրում էին, մինչև արտասահմանյան զինվորների գալը: Եթե խոսենք իրենց մասին, նրանք լավ մարդկանց տպավորություն […]
Առաջադրանք
Друзья осла армянская притча Лоти ехал на осле с горных пастбищ в село и увидел группу молодых людей, которые пировали у родника. Один из них, заметив Лоти, крикнул: Отец, идите сюда к нам, выпейте бокал вина. Лоти подъехал, слез с осла и сел рядом с пирующими. Наполняйте бокалы, — сказал виночерпий. — Этот бокал мы […]
վերլուծություն
Ես կարդացի <Մեր պարտքը> հոդվածը, հոդվածում նկարագրվում է հայաստանի ծանր վիջակը։Տերյանը կարծում որ հայրենիքի փրկությունը հենց հայերի ձեռքում է։ Ամեն հայ պետք է պայքարի իր հայենիքի համար հաշվի չառնելով իր զբաղեցրած դիրքը, լինելով, թե ունևոր, թե հոգևորական, թե մտավորական։ Տերյանը մտավորական էր և կարծում էր, որ մտավորականները մեծ դեր ունեն հայրենիքը փրկելու հարցում։
Երեք հրացանակիրներ
«Երեք հրացանակիրները» Ալեքսանդր Դյումա Հոր կողմից 1844 թվականին գրված պատմաարկածային վեպ։ Այն նվիրված է դ’Արտանյանի՝ հրացանակիր դառնալու համար տնից հեռացած մի երիտասարդ մարդու, և նրա երեք ընկերների՝ Աթոսի, Պորտոսի և Արամիսի արկածներին։ Դ’Արտանյանի պատմությունը շարունակվում է նաև երկու այլ վեպերում՝ «Քսան տարի անց» և «Վիկոնտ դե Բրաժելոն, կամ տասը տարի անց»։ Երիտասարդ աղքատ գասկոնական ազնվական դ’Արտանյանը (որը նշանակում է Արտանյաններից) 1625 թվականի ապրիլին լքեց հայրական տունը և […]
Կոմս Մոնտե-Քրիստո
Կոմս Մոնտե Քրիստո , Ալեքսանդր Դյումայի արկածային ժանրին դասվող վեպ, ֆրանսիական դասական գրակական ստեղծագործություններից, որը գրվել է 1844–1845 թվականներին։ Իր հերոսի անվանման մասին գրողը մտածել է Միջերկրական ծովով շրջագայելիս, երբ տեսել էր Մոնտե-Քրիստո կղզին և լսել այնտեղ անթիվ թաքնված գանձերի մասին լեգենդը։ Հեղինակը միայն մի փոքր փոխեց կղզու անվանումը։ Վեպի գործողությունները տեղի են ունեցել 1815-1829 թվականներին և 1838 թվականին։ Հեղինակը պատմում է Էդմոն Դանտեսի՝ «Փարավոն» նավի նավապետի օգնականի մասին, […]
Կնքահայրը
Կնքահայրը ամերիկացի գրող Մարիո Պյուզոյի 1969 թվականին հրատարակված վեպը, որը հեղինակին բերեց մեծ հարստություն և համաշխարհային ճանաչում։ Այս վեպի հիման վրա Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպպոլան նկարահանել է համանուն ֆիլմաշարը` բաղկացած երեք ֆիլմերից։ Վեպը անգլերենից հայերեն է թարգմանել Ռուզան Ղազարյանը։ Այն հրատարակվել է 1994 թվականին Երևանում 10.000 օրինակ տպաքանակով։ Ցավոք, վեպի հայերեն թարգմանությունը ամբողջական չէ։ Պատմությունը տեղի է ունենում Նյու Յորքում (ԱՄՆ) 1945-1955 թվականներին։ Այդ ժամանակ քաղաքին տիրում էին 5 […]
Եղիշե Չարենց
Եղիշե Չարենց (Եղիշե Աբգարի Սողոմոնյան, մարտի 13 (25), 1897, Կարս, Կարսի մարզ, Ռուսական կայսրություն – նոյեմբերի 27, 1937[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայբանաստեղծ, գրող և թարգմանիչ, հրատարակիչ։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934թվականից։ ԽՄԿԿ անդամ 1918 թվականից։ Եղիշե Չարենցը Գուրգեն Մահարունպատմել է, թե Կարս էր եկել Չարենց ազգանունով մի բժիշկ, որի ցուցատախտակի «Չարենց» մակագրությունն էլ վերցրել է։ Պատանեկան տարիների մտերիմները այլ բացատրություններ էլ են տալիս։ Ըստ Կարինե Քոթանջյանի՝ բանաստեղծը Չարենց է մկրտվել, որովհետև մանկուց եղել է չար երեխա։ Նրան […]
Ակսել Բակունց «Խոնարհ աղջիկը»
Ես կարդացի «Խոնարհն աղջիկը» պատմվածքը։ «Խոնարհն աղջիկը»՝ որպես պատմվածք, շատ հետաքրքիր և միևնույն ժամանակ մի փոքր տխուր պատմություն է։ Պատմությունը ինքնակենսագրություն է։ Բակունցը շատ գեղեցիկ է ներկայացնում նաև միջավայրը, որտեղ և տեղի էին ունենում իրադարձությունները, հիանալի կերպով է ներկայացնում բնությունը։ Բակունցն այնպես է կարողանում ներկայացնել բնությունը, անտառը, որսի տեսարանները, որ դու ինքդ կարծես հայտնվում ես […]
Վիլյամ Սարոյան «Հրաշալի ձայնասկավառակը»
Վիլյամ Սարոյանի բոլոր ստեղծագործությունները առօրյա իրադարձությունների մասին են, ներկայացնում են հայկական տան մթնոլորտը, այն թե ինչպես են ապրում այն հայերը գաղթից հետո և ինչ դժվարությունների են առնչվում։ Այդպիսի պատմություններից է նաև «Հրաշալի ձայնասկավառակը»։ Պատմվածքը նկարագրում է գրողի կյանքից մի դրվագ։ Այդ ժամանակ Սարոյանի հայրը մահացել էր, և նա արդեն աշխատում էր, որպեսզի կարողանար օգնել ընտանիքին։ Այդ […]