Друзья осла
армянская притча
Лоти ехал на осле с горных пастбищ в село и увидел группу молодых людей, которые пировали у родника. Один из них, заметив Лоти, крикнул:
- Отец, идите сюда к нам, выпейте бокал вина.
Лоти подъехал, слез с осла и сел рядом с пирующими.
- Наполняйте бокалы, — сказал виночерпий. — Этот бокал мы выпьем за здоровье ослика, что у нас в гостях, за его терпеливый характер. За твой терпеливый характер, ослик! За твои большие глаза и длинные уши, за твои короткие ноги! Желаем тебе сил и выносливости! Ну, выпьем.
Все смеются, кричат “ура”, опорожняют бокалы.
- Отец, а теперь ты скажи тост, — с усмешкой предложил старику один из пирующих.
- А стоит ли? Вы, молодые люди, начали хорошо.
- Нет, нет, очередь за тобой! — смеясь, воскликнули они хором.
- Что мне сказать? — поднимаясь с места, сказал Лоти. — Но раз вы просите, не откажусь. Эх, осел, за твое здоровье, ты хороший осел. Ты каждый день возишь меня, но я на тебя в обиде. Оказывается, у тебя такие славные
էշ ընկերներ Հայկական առակ Լոթին լեռնային արոտավայրերից գյուղ էշով նստելիս տեսել է մի խումբ երիտասարդների, որոնք աղբյուրի մոտ հյուրասիրում են։ Նրանցից մեկը, նկատելով Լոտիին, բղավեց. – Հա՛յր, արի այստեղ մեզ մոտ, մի բաժակ գինի խմիր։ Լոթին վեր կացավ, իջավ էշից և նստեց խնջույքների կողքին։ — Լցրե՛ք բաժակներդ,— ասաց սպասավորը։ -Այս բաժակը կխմենք մեր հյուր իշի առողջության համար, նրա համբերատար բնավորության համար։ Քո համբերատար բնավորության համար, էշ: Ձեր մեծ աչքերի և երկար ականջների, ձեր կարճ ոտքերի համար: Մաղթում ենք ձեզ ուժ և տոկունություն: Դե, արի խմենք։
Բոլորը ծիծաղում են, գոռում «Ուռա», դատարկիր բաժակները։ «Հայրիկ, հիմա դու կենաց ես ասում», – քմծիծաղով առաջարկեց ծերունուն խնջույքներից մեկը: – Արժե՞ արդյոք: Դուք, երիտասարդներ, լավ եք սկսել: -Չէ, չէ, հերթը քոնն է։ ծիծաղելով՝ նրանք միաբերան բացականչեցին. -Ի՞նչ ասեմ: – Տեղից վեր կենալով, ասաց Լոթին: Բայց եթե հարցնես, չեմ մերժի։ Էհ, էշ, առողջությունդ, լավ էշ ես։ Դու ինձ ամեն օր տանում ես, բայց ես վիրավորված եմ քեզնից։ Պարզվում է, որ դու այնքան լավն ես։