Հովհաննես – եբր. նշանակում է <Տիրոջ շնորհ> կամ <հնազանդություն>:

Հովհաննես, հայկական տարածված անձնանուն, փոխառյալ է եբրայերենից, Աստվածաշնչիմիջոցով։ Բառացի նշանակում է «օժտված Յեհովայից»։ Տարածված է նաև նրանով կազմվածՀովհաննիսյան ազգանունը։